“Geç oldu, yat uyu artık.” diyorum...
.jpg)
Yat uyu ve artık bitsin. Bitmeli yani. Acıtıyor çünkü. Çok acıtıyor. Batıyor cam kırıkları derime, ta en derinime. Kanıyor yaralarım, al beni ve sar yaralarımı. Yalvarırım. Alev alev yanıyor ruhum. Al beni, ve ne yaparsan yap.Dağıldım, paramparça oldum. Dilinden dökülen sözler, deldi geçti beni, sanki benimmişlercesine.
Binlerce gece ağladım, akan gözyaşlarım sel oldu, boğdu bu yalnız ruhumu.
Bu sokaklar... Bir başıma dolaştığım bu sokaklar, toprak kokuyor şimdi, sen kokuyor.
Çırılçıplak bir geceye doğdum yine, biraz karanlık, biraz kanlı...
Ruhum bedenimden çıkıp, soyundu yağmura.Yağmur yağıyor, düşüyor kirli avuçlarıma. Yağmur yağıyor her yere. Bu gece en çok da benim gözlerime...
Buse KARAAYAK
2 yorum:
Yazarak çoğu şeyi geride bırakıp, bu kez sadece kendi yaralarını düşünenlerdensiniz. Sanıyorum ki yazmak olmasa yaşayan ölü olurduk
Ya da zaten ölüyüz ve bunu, yazarak inkar ediyoruz.
Yorum Gönder