Şiddet, kelimelerle insanlara yetemeyen, eksik, çarpık
zihniyetli, yetersizliklerinden kaçmak için arkasına saklandıkları bir perdedir
kimi insanlar için...
Şiddet karşısındakini yetersiz bulmaktır, bulduklarına değer
vermemektir, elinde olanlara şükretmemektir bazen.
...
Şiddet, ölümdür. Ölümdür çünkü herşeyden önce şiddete
başvuran insan, önce kendi insanlığını öldürmüş demektir. Dayağı, tacizi,
işkenceyi bir yol bilen insan, karşısındakini aciz görmektedir. Aciz kılınan bu
kadınlar, çocuklar aslında aciz değillerdir sadece sistemin çarpıklığından,
kirliliğinden yararlanan bir takım şerefsizin kurbanıdırlar.
...
Sistem onları çiğner ve tükürür. Eksiklikleri ise marifetmiş
gibi korur, kollar. İçinde bulunduğumuz bu sistem adaleti hiçbir zaman
sağlayamamıştır. Hatta değil sağlamak yakınına bile gelememiştir adaletin.
...
Zayıf görülen, asırlardır zayıf oldukları bilinçlerine kazınan insanlar bu çarkın
dişlilerini döndüren “zayiatlardır”.
Bu kadar basite indirgenebilen bu durum asırlardır kabul
gören bir şeydir. Tabi birde bu çarkın başında duranlar var; buna ister ilahi
güç de ister devlet...
...
Kim olursa olsun başında,”zayiat” olmayı kendisi seçmez hiç
kimse.
Dayatılan bir şeyse bu zayiat seçimi, hani nerede özgür
irade?
Buse Karaayak
Buse Karaayak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder